หน้าหนังสือทั้งหมด

คนดีต้องเห็นโทษของอบายมุข
84
คนดีต้องเห็นโทษของอบายมุข
คนดีต้องเห็นโทษของอบายมุข • ๗๕ สรุป เป็นที่น่าสังเกตว่า พระสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง อริย วินัย ที่ต้องประพฤติปฏิบัติให้สมบูรณ์ครบถ้วนถึง ๓ หมวด คือ การละเว้นกรรมกิเลส ๔ อคติ ๔ และอบายมุข 5 แต่เหตุ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนเกี่ยวกับการละเว้นอบายมุข 5 และชี้ให้เห็นว่าความดีความชั่วไม่สามารถวัดจากฐานะทางการเงินได้ คนที่สามารถจัดการรายรับรายจ่ายได้ดีมีแนวโน้มที่จะมีชีวิตที่ดีและมีความสุข แต่อย่าลืม
สมุฏฐานและกรรมในพระวินัย
151
สมุฏฐานและกรรมในพระวินัย
ประโยค - ปัญญา สมุนไพรอาณาจักร อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 865 [ว่าด้วยสมุฏฐานแห่งสมณะ] คำแก้คำถามถึงมูล ตื่นทั้งนั้น. ในคำถามถึงสมุฏฐาน ท่านกล่าวว่า "สมะทั้ง ๓ มีสมุฏฐาน ๓๖ อะไรบ้าง ?"
บทความนี้สำรวจเรื่องสมุฏฐานแห่งสมณะในพระวินัย โดยมีการอธิบายถึงสมุฏฐานจำนวน ๓๖ และการกระทำต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับกรรม ข้อความยังชี้ให้เห็นถึงการหยุดและการเชิญชวนให้กระทำกรรมด้วยตนเอง รวมถึงการบริหารกรร
ประมวลปัญหาและปลายบาลีไวยากรณ์
151
ประมวลปัญหาและปลายบาลีไวยากรณ์
ประโยค - ประมวลปัญหาและปลายบาลีไวยากรณ์ (สำหรับเปรียญธรรม๓) - หน้าที่ 149 อย่างไรบ้าง ? ขออนุญาตนะคะ ๓. นิยมให้ประกอบเป็น เอกวาจนะ ประมาณบทธ อัตตโนบทธ แต่ส่วนบทนี้ไม่คุ้นเนื่องนัก ที่ใช้รสบทกึมบ้าง
เนื้อหาในบทนี้เน้นการวิเคราะห์และประมวลปัญหาต่าง ๆ เกี่ยวกับการใช้ไวยากรณ์บาลี โดยเฉพาะการประกอบคำในรูปแบบต่าง ๆ ทั้งเอกวาจนะและอัตตโนบทธ รวมถึงปัจจัยและการจำแนกคำในแต่ละหมวดที่มีการสอนในวิชาเปรียญธรร
แบบเรียนบาลีไวยากรณ์สมบูรณ์แบบ
30
แบบเรียนบาลีไวยากรณ์สมบูรณ์แบบ
แบบเรียนบาลีไวยากรณ์สมบูรณ์แบบ อาขยาน ส่ง+น +ย +ดี ลนสมะที่สุดดา ส่ง+น +ย +ดี ลสันตำแหน่ง กับ ย แปลนึกติิติเป็น น สนุนหยติ ย่อมผดสอจ ย มีระ ะ เป็น้อค่า เมื่อสับตำแหน่งกับ ทูลสับตำแหน่
บทเรียนนี้นำเสนอหลักการและวิธีการใช้ไวยากรณ์บาลีโดยเฉพาะวิธีการแปลงคำและการสร้างคำใหม่จากต้นคำที่มีอยู่ โดยยกตัวอย่างการใช้การดาวน์โหลดประมวลผล เช่น การแปลง อ เป็น อิ และการใช้ปัจจัยต่างๆ ซึ่งช่วยเสริ
อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 299
299
อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 299
ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 299 ถามว่า ก็กลาป ๒๑ เหล่านี้ แม้ทั้งหมด ย่อมมีได้ในทุก ๆ หมวด หรือว่าบางกลาปมีได้ในบางหมวด ดังนี้ ท่านอาจารย์จึงได้กล่าวคำว่า ตตฺถ เป็
บทความนี้สำรวจเกี่ยวกับกลาปและสัตว์ตามที่เสนอในอภิธัมมัตถสังคหบาลี โดยมีการอธิบายถึงความสอดคล้องของแต่ละประเภทของสัตว์ที่มีภาวรูปและอายตนะในบริบทของการเกิดและปฏิสนธิกาล โดยยกตัวอย่างกลาปและแนวคิดที่เก
การใช้ศัพท์สมาสในภาษาบาลี
195
การใช้ศัพท์สมาสในภาษาบาลี
ศัพท์และความหมาย ๑๗๙ เดียวกันก็ตาม แต่ว่าสมาสกันยาวเกินไป ทั้งความก็ไม่ชัดเจน คือไม่รู้ ว่ามือข้าง เท้าข้าง ตาข้าง ที่เป็นอย่างนั้น ถ้าแยกศัพท์ออกตาม แบบ จะทำให้มองเห็นชัดเจนกว่า : เอโก เอกสฺส มิตตทุพ
เนื้อหาพูดถึงการใช้ศัพท์สมาสในภาษาบาลี โดยระบุถึงความสำคัญของการแยกศัพท์เพื่อหลีกเลี่ยงความคลุมเครือ นอกจากนี้ยังมีตัวอย่างการประกอบศัพท์ที่เหมาะสมและไม่เหมาะสม พร้อมยกตัวอย่างการประกอบตามหลักไวยากรณ์
การศึกษาเกี่ยวกับหมวดอาการต่าง ๆ
100
การศึกษาเกี่ยวกับหมวดอาการต่าง ๆ
ตจปัญจกะ เป็นต้น จนถึง ปัปผาสปัญจกะ หมวดที่ 4 อันตัง อันตคุณัง อุทริยัง กรีสัง มัตถลุงคัง โดยอนุโลม 5 วัน : มัตถลุงคัง กรีสัง อุทริยัง อันตคุณัง อันตัง โดยปฏิโลม 5 วัน : อันตัง อันตคุณัง อุทริยัง กรีส
บทความนี้ศึกษาเกี่ยวกับหมวดอาการต่าง ๆ ในทางการแพทย์ โดยแบ่งออกเป็น 6 หมวด เริ่มตั้งแต่ตจปัญจกะ จนถึงมุตตัง เนื้อหาได้อธิบายถึงวิธีการต่าง ๆ ในการจัดกลุ่มอาการ และการอนุโลม-ปฏิโลม รวมเป็น 15 วันในแต่ล
การปฏิบัติทางจิตเพื่อทำลายความสำคัญของร่างกาย
101
การปฏิบัติทางจิตเพื่อทำลายความสำคัญของร่างกาย
ลสิกา สิงฆาณิกา เขโฬ วสา อัสสุ ทั้งอนุโลมปฏิโลม 5 วัน : รวมเป็น 15 วัน ในหมวดมุตตฉักกะ 6 หมวดรวมกัน เกสา โลมา นขา ทันตา ตโจ มังสัง นหารู อัฏฐิ อัฏฐิมิญชัง วักกัง หทยัง ยกนัง กิโลมกัง ปิหลัง ปัปผาสัง อ
การปฏิบัติที่แนะนำรวมถึงการท่องจำคำที่เกี่ยวข้องกับร่างกายต่างๆ ทั้ง 6 หมวด โดยจำเป็นใช้เวลา 5 เดือนและ 15 วันในการทำให้เกิดการตระหนักรู้ในจิตใจ เพื่อทำลายความสำคัญของร่างกาย และเปลี่ยนแปลงความคิดเกี่
ปัญญาสัมปทา: ความถึงพร้อมด้วยปัญญาในพระพุทธศาสนา
97
ปัญญาสัมปทา: ความถึงพร้อมด้วยปัญญาในพระพุทธศาสนา
พระภาวนาวิริโย (ทัตติวิโรจน์) ๔) ปัญญาสัมปทา แปลว่า ความถึงพร้อมด้วยปัญญา ปัญญา คือ อะไร ปัญญา หมายถึง ความรอบรู้ ความเข้าใจทั้งระดับพื้นผิว และระดับลึก ปัญญาเกิดขึ้นได้อย่างไร ในพระ
บทความนี้เจาะลึกถึงรูปลักษณ์และประเภทของปัญญาในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการจำแนกประเภทของปัญญาออกเป็น 3 ประเภทคือ จินตยมปัญญา ซึ่งเกิดจากการคิดและการพิจารณาหาเหตุผล, สุตมยปัญญา อยู่อิงกับการรับรู้จากการฟั
อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันฉนะ
147
อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันฉนะ
ประโยค - ปัญจมณฑลปลากกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันฉนะ - หน้าที่ 861 อาณวะแห่งอุวทภิรณ์นัน." แม้ว่าคำว่า อนุวาทนัน นี้ ท่านกล่าวด้วยอำนาจอุวทที่ อาศัยการ โจนกันเกิดขึ้น ชื่อว่ามีอธิบเป็นนันนิทาน เพ
เนื้อหาเกี่ยวกับการอธิบายและตีความในอรรถกถาพระวินัยปริวาร โดยเฉพาะการวิเคราะห์คำว่า อนุวาทนัน และ อาปฏินทาน ที่มีความสำคัญในการปฏิบัติตามพระวินัย. ในการศึกษานี้ได้ชี้ให้เห็นหลักการและเหตุผลต่างๆ ที่นำ
ปัญหาและสาเหตุของวิทยากร (สำหรับเปรียญธรรมตรี)
150
ปัญหาและสาเหตุของวิทยากร (สำหรับเปรียญธรรมตรี)
ประโยค- ประมวลปัญหาและสาเหตุของวิทยากร (สำหรับเปรียญธรรมตรี) - หน้า 148 ถ. จงแสดงปัจจัยในอาการขาด ที่ลงในรายละเอียด เป็นหมวด ในวาระ ทั้ง ๕ ? ฺ. ที่ลงในรายละเอียด หมวด คือ อง ญาณ ญาณานุภาโว เณญ ญู ๑๐ ต
เอกสารนี้นำเสนอการประมวลปัญหาและสาเหตุที่เกี่ยวข้องกับวิทยากรในระดับเปรียญธรรมตรี โดยการจำแนกปัจจัยและอาการขาดออกเป็นหมวดต่างๆ ตามวาระที่กำหนด รวมถึงการวิเคราะห์กิริยาศัพท์และการจัดเรียงในบริบทของข้อส
วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - การฝึกหัดกรรมฐาน
112
วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - การฝึกหัดกรรมฐาน
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 112 [วิธีฝึกหัดทํา] က ก็เพราะว่าในจตุกกะทั้ง ๔ นั้น จตุกกะนี้เท่านั้นที่ตรัสโดยเป็น กรรมฐานสำหรับอาทิกัมมิกะ (ผู้เริ่มปฏิบัติ) ส่วนจตุกกะ ๓ นอกนี้ ตรัสโด
ในเนื้อหานี้ได้กล่าวถึงกรรมฐานในจตุกกะ ที่มีความสำคัญสำหรับผู้เริ่มต้นปฏิบัติ โดยเฉพาะอาทิกัมมิกะ ที่จะต้องทำให้ศีลบริสุทธิ์และเรียนกรรมฐานอันมีสนธิ ๕ ซึ่งรวมถึงการเรียนรู้ วิธีการถามและการกำหนดกรรมฐา
อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 268
268
อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 268
ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 268 พรรณานาความปริเฉทที่ ๖ [ข้อความเบื้องต้น] พระอนุรุทธาจารย์ ครั้นแสดงอรรถที่กล่าวไว้ในพระอภิธรรม ๒ อย่าง ด้วยสามารถแห่งจิตและเจตสิกอ
บทความนี้กล่าวถึงการอธิบายเกี่ยวกับอภิธัมมัตถสังคหบาลี โดยพระอนุรุทธาจารย์ ที่ได้แสดงคำสอนเกี่ยวกับจิตและเจตสิก ในลำดับของรูปและนิพพาน และการจัดประเภทของรูปตามคำอธิบาย แบ่งออกเป็น 5 ปริเฉทที่สำคัญ โดย
หน้า14
26
หมวด ทรัพย์สมบัติ รู้ทัน วิ บ า ก ก ร ร ม ๒๕ www.kalyanamitra.org
หน้า15
30
หมวด คุณสมบัติ รู้ ทั น า ย า ก ก ร ร ม ២៩ www.kalyanamitra.org
หน้า16
44
หมวด โรคภัยไข้เจ็บ รู้ทัน วิ บ า ก ก ร ร ม ๔๓ www.kalyanamitra.org
พระธรรมปฐมฐุรเทว - คำพรรณนา
14
พระธรรมปฐมฐุรเทว - คำพรรณนา
ประโยค - คำพื้นพระธรรมปฐมฐุรเทว ยกธ์พัแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 13 ภนเถ ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ปาน ก็ คุณธร อ. คันธธร กตม เป็นไดน วิปสนาบุร อ. วิปสนาบุร กตม เป็นไดน อิติ ดังนี้ ๆ (สตฺถา) อ. พระศาสดา (อาน) ตร
บทความนี้กล่าวถึงการศึกษาและการแปลพระธรรมปฐมฐุรเทว โดยเน้นความสำคัญของพระพุทธวจนะที่ผู้ปฏิบัติธรรมควรเข้าใจเพื่อการบรรลุผลในทางธรรม. พระธรรมสอนให้เห็นถึงคุณธรรมและการปฏิบัติที่ถูกต้องในชีวิต มีการเน้น
กิริยากิต: การศึกษาพื้นฐานลิไษอากรณ์
7
กิริยากิต: การศึกษาพื้นฐานลิไษอากรณ์
กิริยากิต แบบเรียนลิไษอากรณ์สมบูรณ์แบบ ๙ ๓. ตัวผู้ง่ายแสดงริยาอาการ ในกรณีที่ริยาอากิประกอบสำมะคัญ ตัวแสดงริยาจะประกอบด้วยทุรยาวิตติ แตกต่าง ยัง .......... เรียกว่า การิตมะ ๔. ตัวผู้ง่ายแสดงริยาอาการ
เนื้อหากิริยากิตเป็นการศึกษาเกี่ยวกับการแสดงริยาอาการในบริบทต่าง ๆ โดยเริ่มจากการวิเคราะห์ตัวผู้ง่ายที่แสดงริยาในแบบต่าง ๆ การใช้กัมมาธูและอามมาธูในการประกอบประโยคถึงความแตกต่างระหว่างการแสดงริยาอาการ
การอธิบายวิภัตติและปัจจัยในอาชฆาต
141
การอธิบายวิภัตติและปัจจัยในอาชฆาต
ประโยค-ประมวลปัญหาและถลายลาบลิไว้การอธิบาย (สำหรับเปรียญธรรมตรี) - หน้าที่ 139 อุทธาหรณ์ว่า มามี ภานเด้ มาเอ๋ กรี. [๒๕๒๓] ก. วิภัตติและปัจจัยในอาชฆาต ลงที่ไหน ? และลงแล้วเป็น เครื่องหมายอะไร ?
บทความนี้กล่าวถึงวิภัตติและปัจจัยในอาชฆาต โดยเน้นการเปรียบเทียบระหว่างวิภัตติอายขาดและวิภัตตินาม ว่าแตกต่างกันในด้านการจัดประเภทและการบ่งบอกเนื้อความ โดยอธิบายถึงการใช้คำและเครื่องหมายที่ใช้สื่อความหม
อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์
100
อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์
ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ นามและอัพยยศัพท์ - หน้าที่ 98 อัพยยศัพท์ က ศัพท์นี้แปลว่า "ไม่ฉิบหายไป" หรือ "ไม่เสื่อมสิ้นไป" ท่านบัญญัติให้เป็นชื่อของศัพท์อีกแผนกหนึ่ง ซึ่งจะแจกด้วยวิภัตติ ทั้ง ๒ หมวด เ
ในบทนี้นำเสนอการอธิบายศัพท์บาลีที่เรียกว่า 'อัพยยศัพท์' ซึ่งหมายถึง 'ไม่ฉิบหายไป' โดยอธิบายถึงหน้าที่และความนำเสนอในด้านไวยากรณ์ รวมถึงการแบ่งประเภทของอัพยยศัพท์เป็น 3 ประเภทคือ อุปสัค, นิบาต, และปัจจ